ΑΔΕΔΥ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 22-23/9 Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΙΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ - ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΞΗΛΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Η κυβέρνηση Τσίπρα χρησιμοποιεί όλο και πιο πολύ τη γλώσσα των Σαμαροβενιζέλων για να μας πείσει ότι «περάσαμε τα δύσκολα» και « η ανάπτυξη έρχεται», η αλήθεια είναι ότι η οικονομική κρίση χειροτερεύει, τα κανόνια σκάνε παντού, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο κόκκινο, οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, ρημάζουν από την έλλειψη προσωπικού και τις περικοπές, ενώ νέα μέτρα έρχονται στο όνομα της «αξιολόγησης» του Δεκέμβρη, μαζί με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που περιορίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, που προωθεί αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, συνέχιση και κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων.

Η σύνοδος των 27 της ΕΕ στη Μπρατισλάβα, έδειξε την βαθιά κρίση και πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη. Για τα διευθυντήρια της ΕΕ η μόνη σταθερή επιλογή παραμένει, η αιώνια λιτότητα και ο ρατσισμός. Το έδειξε ξεκάθαρα η Άνγκελα Μέρκελ. Η σιδηρά καγκελάριος παραμένει αμετακίνητη στην ατζέντα της λιτότητας, και δίπλα της αγκαλιάζει και την ατζέντα της ακροδεξιάς, πιο πολλούς φράχτες, εγκλεισμό και κοινωνικό αποκλεισμό των προσφύγων. Σε αυτή την ΕΕ είναι γατζωμένες οι ελπίδες και η προοπτική του Τσίπρα.

Οι συνέπειες αυτών των επιλογών είναι άμεσα ορατές γύρω μας με τον πιο άγριο τρόπο. Στο μέτωπο της λιτότητας, σκληραίνει η εφαρμογή του τρίτου μνημόνιου. Ακόμα χειρότερα πορεύεται απέναντι στους πρόσφυγες επιμένοντας στον αποκλεισμό τους στα νησιά του Αιγαίου. Οι ευφημισμοί του Μουζάλα περί «κέντρων υποδοχής» δεν μπορούν πια να συγκαλύπτουν την αθλιότητα των στρατόπεδων συγκέντρωσης και η αστυνομία του Τόσκα κάνει πλάτες στους φασίστες που οργανώνουν επιθέσεις κατά των προσφύγων πίσω από το προσωπείο των «αγανακτισμένων κατοίκων».

Είναι επείγον να οργανώσουμε την εργατική αντίσταση ενάντια σε αυτή τη διπλή επίθεση. Να βάλουμε τέρμα στις περικοπές, στις απολύσεις, στην απληρωσιά παλεύοντας για μαζικές προσλήψεις, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση για τα λαμόγια και ανατροπή όλων των μνημόνιων. Να σταματήσουμε τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται με το νέο συνδικαλιστικό νόμο, τις επιθέσεις στα συνδικάτα και στις εργασιακές σχέσεις. Και παράλληλα να κλείσουν τα στρατόπεδα και να πάρουν οι πρόσφυγες τη θέση τους δίπλα σε όλους μας, με πλήρη πρόσβαση στη στέγη, στην υγεία, στην παιδεία. Για να κλείσουμε τους φασίστες στις φυλακές και πίσω στους υπόνομους της ιστορίας.

Δεν πρέπει να περιμένουμε και να συρθούμε σε μια κατάσταση όπως έγινε με το ασφαλιστικό την άνοιξη. Τότε μετά από τη μεγάλη απεργία στις 4 Φλεβάρη, ακολουθήθηκε από όλες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες μια τακτική αναμονής. Δεν θέλουμε να περιμένουμε αλλά να εμποδίσουμε εξ αρχής την κυβέρνηση να προχωρήσει σε όλες αυτές τις επιθέσεις.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ήδη έχουμε ξεκινημένες κινητοποιήσεις. Οι δάσκαλοι, οι νοσοκομειακοί και μια σειρά άλλες μάχες είναι ήδη πραγματικές μέσα στο δημόσιο. Μαζί με αυτές πρέπει να συμπορευθεί η ΑΔΕΔΥ. Αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω γιατι πιστεύουμε ότι πρέπει η ΑΔΕΔΥ να αποφασίσει ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πανελλαδική πανδημoσιουπαλληλική απεργία, με πρόταση για τις 20 0κτώβρη, ώστε να έχει χρόνο να οργανωθεί για να έχει μαζική επιτυχία και με προοπτική κλιμάκωσης. Έτσι θα μπουν οι πιέσεις και στην ΓΣΕΕ για Πανεργατική απεργία. Η δυνατότητα υπάρχει γιατί ήδη στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν ανοιχτές μάχες με τα κλεισίματα και τις χρεοκοπίες.Η επιτυχία της διαδήλωσης στην ΔΕΘ, σε μια απο τις μαζικότερες συγκεντρώσεις συνδικάτων των τελευταίων χρόνων, με πολλά πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα έδειξε ότι ο κόσμος μας το περιμένει και σπρώχνει για κλιμάκωση. Το έδειξαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που τίμησαν τη μνήμη του Π.Φύσσα στο τριήμερο 17-19 Σεπτέμβρη. Το δείχνουν οι απεργοί στα σχολεία και στα νοσοκομεία, στα λεωφορεία και στα καράβια.

Απέναντι στα παραμύθια της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος οι εργαζόμενοι έχουμε το δικό μας δρόμο. Δίπλα στις εργατικές διεκδικήσεις βάζουμε τη διαγραφή του χρέους. Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών ντόπιων και Ευρωπαίων. Να συγκρουστούμε με το Ευρώ και την Ε.Ε. Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.