6 ΟΚΤΩΒΡΗ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

6 ΟΚΤΩΒΡΗ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Monday, March 9, 2009

ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ-ΕΚΤΡΩΜΑ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ-
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 2/4

Στο γενικό συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ στις 4/3 αναγνωρίστηκε κατά πλειοψηφία το νομοθέτημα Αβραμόπουλου ως κλαδική σύμβαση των νοσοκομειακών γιατρών. Μετά από ένα τρίμηνο παζαριών με το υπουργείο, σφαξίματος της σύμβασης της 1/12/08 και δυναμικών απεργιακών κινητοποιήσεων των γιατρών σε όλη τη χώρα, το προεδρείο ΔΗΚΝΙ-ΠΑΣΚ με την ‘ανέλπιστη’ συναίνεση της ΑΕΓ(ΣΥΝ) Αθήνας επιχείρησε να βάλει τέλος στην ανταρσία στα νοσοκομεία, αποδεχόμενο την τελική πρόταση ως συλλογική σύμβαση. Παρά τις δυναμικές παρεμβάσεις εκπροσώπων τοπικών ενώσεων και των παρατάξεων ΝΥΣΤΕΡΙ και ΑΡΣΙ για την απόρριψη του εκτρώματος και τη συνέχιση της σύγκρουσης με το υπουργείο, υπερψηφίστηκε το πλαίσιο της ΑΕΓ Αθήνας που κατέθεσε συνδικαλιστής του ΣΥΝ από τον Ευαγγελισμό και στηρίχτηκε με ανακούφιση από Τσούκαλο-Λαοπόδη.

Το τροποποιημένο νομοθέτημα ‘έκανε γαργάρα’ τις 2500 προσλήψεις για το 2010, αφήνει σε εκκρεμότητα την πληρωμή των εφημεριών για συναδέλφους που υπερβαίνουν το πλαφόν του αρεοπαγίτη και καταργεί τη δημοκρατική και επιστημονική εξέλιξη, καθιερώνοντας 4 βαθμίδες ειδικών, με ισόβιους συντονιστές διευθυντές διορισμένους από τη διοίκηση και το κράτος.

Παράλληλα με το παράθυρο του 20% των προσλήψεων, γαλάζια στελέχη του ιδιωτικού τομέα (καμάρι του Αβραμόπουλου) θα μπορούν να μεταπηδήσουν στη διεύθυνση κλινικών του ΕΣΥ, κάτω από την αυστηρή εποπτεία του κράτους στα συμβούλια κρίσης και τα συμβούλια προσλήψεων. Οι αρχικές αυξήσεις πετσοκόφτηκαν, ενώ δεν καθιερώθηκε το αφορολόγητο για των άνω των 4 και 6 εφημεριών για ειδικούς και ειδικευόμενους αντίστοιχα. Αντίστοιχα οι προσλήψεις 5500 νοσηλευτών παραπέμφθηκαν στους καλένδες της 3ετίας.

Είναι προφανές πως ό,τι θετικό κατοχυρώθηκε στο νόμο προέκυψε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών γιατρών, που συγκρότησαν ένα νέο κίνημα για δημόσια και δωρεάν υγεία, κόντρα στις επιθέσεις και της περικοπές της κυβέρνησης. Και θα χρειαστεί να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο για να διασφαλίσουμε τις αυξήσεις, τις άμεσες προσλήψεις στα νοσοκομεία και τα Κ.Υ και να αποτρέψουμε τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της υγείας, συντονισμένοι με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο ΕΣΥ.

Σε αυτό πνεύμα το ΝΥΣΤΕΡΙ απέρριψε το νόμο Αβραμόπουλου, πρότεινε συνέχεια των κινητοποιήσεων και συμμετοχή στην απεργία στις 2/4 της ΓΣΕΕ, κατεβάζοντας κοινό πλαίσιο με την ΑΡΣΙ.

Για ακόμη μια φορά φανερά προβληματική αποδείχτηκε η στάση της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Η ΑΕΓ(ΣΥΝ) ακόμη και την τελική στιγμή αναγνώριζε "θετικά και αρνητικά" στο νόμο, ενώ στις κρίσιμες καμπές των κινητοποιήσεων στάθηκε στα δεξιά του κόσμου και πίσω από τις διαθέσεις του – κλείσιμο των κινητοποιήσεων το Νοέμβρη, υποχώρηση από τις αποφάσεις του συνεδρίου, κόντρα στις προτάσεις για κλιμάκωση με απεργίες διαρκείας ( βλ. ΕΝΙΘ), ενώ η "ρεαλιστική" πτέρυγα έτρεξε να δώσει σωσίβιο στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και το υπουργείο.

Από την άλλη η ΔΗΠΑΚ(ΚΚΕ), μακριά από το κίνημα και τις κινητοποιήσεις, επέμεινε στη γραμμή "εμείς σας τα λέγαμε" και "αγώνας γίνεται μόνο με το πλαίσιό μας", κηρύττοντας την παθητικότητα, την ηττοπάθεια των αγώνων, πρακτικές που μόνο βοήθεια προσφέρουν στη στριμωγμένη κυβέρνηση του Καραμανλή.

Το επόμενο διάστημα οι μάχες είναι κρίσιμες μπροστά στην κρίση του καπιταλισμού και τις αντεργατικές επιθέσεις. Την ίδια ώρα που ο Καραμανλής καλύπτει τις "μαύρες τρύπες" των τραπεζών και των κερδοσκόπων της αγοράς με πακέτα δις ευρώ, προετοιμάζει απολύσεις και κλεισίματα, περικοπές δαπανών και τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, το κίνημα των νοσοκομειακών Γιατρών απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι έχουμε ένα άλλο σχέδιο- διεκδικούμε τον πλούτο από τις σπατάλες των καπιταλιστών και των εξοπλισμών για τις δικές μας ανάγκες εδώ και τώρα. Είναι μάχες που ήδη έχουν ξεκινήσει και χρειάζεται να τις οργανώσουμε και να τις κλιμακώσουμε. Για αυτό μια νέα αντικαπιταλιστική αριστερά είναι αναγκαία όσο ποτέ και στο χώρο της υγείας, κόντρα στους κοινοβουλευτικούς συμβιβασμούς και την ηττοπάθεια. Καιρός να τη δυναμώσουμε.