Ανυποχώρητοι μέχρι την νίκη, αυτό το μήνυμα συνεχίζουν να στέλνουν οι εργαζόμενοι. Το δίλημμα δεν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στις ύαινες των ευρωπαίων τραπεζιτών ή τα αρπακτικά του ΔΝΤ ή και των δύο μαζί. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος, η συνέχεια και η κλιμάκωση του απεργιακού κινήματος. Να πετάξουμε το πρόγραμμα σταθερότητας στα σκουπίδια, εργατικό χώρο με εργατικό χώρο και όλοι μαζί να επιβάλουμε με τους αγώνες μας να πληρώσουν την κρίση οι καπιταληστές. Αυτό το μήνυμα στέλνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί με το κύμα των επισχέσεων εργασίας που έχει μετατραπεί σε ένα χείμαρρο που ξεπερνάει σε ορμή και μαζικότητα κάθε προηγούμενη κινητοποίηση των νοσοκομειακών γιατρών Οι μαζικές συνελεύσεις, η συμμετοχή ρεκόρ στην επίσχεση και η αναστολή της τακτικής λειτουργίας των νοσοκομείων είναι η έκφραση της συσσωρευμένης οργής των συναδέλφων αλλά και της αποφασιστικότητας τους να μην αφήσουν τα σχέδια της Ξενογιαννακοπούλου να περάσουν. Η μάχη για την καταβολή των δεδουλευμένων και η εξασφάλιση των 100 εκατομμυρίων ευρώ για την πληρωμή των εφημεριών του έτους είναι το πρώτο κρας-τεστ της εφαρμογής του προγράμματος σταθερότητας στην υγεία. Παίρνει την σκυτάλη από τις απεργίες, στο υπουργείο οικονομικών, τις εφορίες, τα τελωνεία, τους δήμους, στη ΔΕΗ, συνεχίζει μαζί με τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στον ΟΣΕ, σε ΕΛΤΑ, ΟΤΕ που παλεύουν ενάντια στην διάλυση του ασφαλιστικού τους ταμείου, με τους αγώνες των δικαστικών υπαλλήλων που απαιτούν προσλήψεις για να δουλεύουν ανθρώπινα και των απολυμένων της Ολυμπιακής που υπερασπίζονται τα δικαιωματά τους.
Στα νοσοκομεία οι περικοπές στο 14 και 13 μισθό, οι αυξήσεις στις τιμές και ο νέος ΦΠΑ, μειώνουν δραματικά τις καθαρές αποδοχές μας, το νέο ασφαλιστικό αυξάνει κι άλλο τα όρια ηλικίας και για όλους μας και ιδιαίτερα για τις γυναίκες συναδέλφους ετοιμάζεται η εργασία μέχρι την πόρτα του νεκροταφείου. Ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία μας, βουλιάζουν στα χρέη που τα έριξαν τα ίδια λαμόγια (χρηματιστήρια, ομόλογα, τραπεζίτες-τοκογλύφοι) που απαιτούν νέες θυσίες.
Οι περικοπές του προϋπολογισμού στα κονδύλια για την υγεία, το πάγωμα των μισθών και των προσλήψεων, πέρα από ότι ακούγεται σαν ισχνές υποσχέσεις, έχουν οδηγήσει στην πλήρη διάλυση (….τι άλλο σηματοδοτεί στην Ελλάδα της ΟΝΕ τρομάρα τους, ο τραγικός θάνατος ενός μωρού 13 μηνών πριν λίγες μέρες στην Β.Ελλάδα, αφού σε όλη την Δ. Μακεδονία δεν υπάρχει πια παιδιατρική κλινική για να περιθάλψει τα παιδιά μας). Φτάνει πια!
Ο αγώνας των νοσοκομειακών γιατρών δείχνει το δρόμο, ξεσηκώνει αγωνιστικά τα νοσοκομεία. Η απάντησή μας πρέπει να είναι ο κοινός αγώνας και η κλιμάκωση Να πάρουμε αποφάσεις για την στήριξη και την συμπαράσταση στον αγώνα των γιατρών. Και όχι μόνο. Να βγούμε δίπλα τους σε απεργιακούς κοινούς αγώνες. Σε κάθε νοσοκομείο να απαιτήσουμε και να οργανώσουμε γενικές συνελεύσεις που να αποφασίσουν απεργιακά βήματα, στάσεις εργασίας και κοινές συγκεντρώσεις στις πύλες των νοσοκομείων, συντονισμό των κινητοποιήσεων από τα κάτω, να απαιτήσουμε από τις ομοσπονδίες μας, ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ να κινηθούν μαζί απεργιακά. Με τους αγώνες μας να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να πάρει τα λεφτά από τους τραπεζίτες τοκογλύφους, τις γαλλικές φρεγάτες, τα γερμανικά υποβρύχια σκυλοπνίχτες και τα ρώσικα τεθωρακισμένα και να τα δώσει για τα δημόσια νοσοκομεία, για προσλήψεις, αυξήσεις και τα ασφαλιστικά ταμεία μας.
Απέναντι στην χρεοκοπία ενός συστήματος που δεν μπορεί να προσφέρει πια τα στοιχειώδη. Μόνιμη δουλειά, κανονικό μεροκάματο, σύνταξη, παιδεία και υγεία για όλους. Με τους αγώνες μας να βάλουμε χέρι σε όλο αυτόν τον πλούτο, να επιβάλουμε την φορολογία στους πλούσιους και τα κέρδη. Να κλιμακώσουμε απεργιακά. Όλοι μαζί μπορούμε να τους νικήσουμε.
No comments:
Post a Comment