ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 7 ΑΠΡΙΛΗ - ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ για να μην περάσει το ασφαλιστικό σφαγείο

Η απεργία στις 7 Απρίλη ξαναέφερε στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη για απεργιακή κλιμάκωση, για να μην περάσει το ασφαλιστικό σφαγείο της κυβέρνησης.

Μετά την επιτυχία της απεργίας στις 4 Φλεβάρη που ταρακούνησε τα κυβερνητικά επιτελεία, η κυβέρνηση προσπάθησε όλο το προηγούμενο διάστημα, να παγώσει τις αντιδράσεις στους εργαζόμενους, για να πάρει ανάσες. Πολύτιμη στήριξη σε αυτήν την προσπάθεια βρήκε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που μετά την απεργία του Φλεβάρη έκαναν δύο μήνες για να προκηρύξουν νέα απεργία.

Τώρα που οι διαπραγματεύσεις με το «κουαρτέτο» βρίσκονται στην τελική ευθεία για ένα νέο μνημόνιο που περιλαμβάνει νέα βάρβαρα μέτρα 1,8 δις ευρώ, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις διαρροές από τα wikileaks, για να μας πείσει ότι χρειάζεται να συνταχθούμε στο πλευρό της στη μάχη που δίνει με τους σκοτεινούς κύκλους του ΔΝΤ που θέλουν να μας οδηγήσουν σε χρεωκοπία.

Αυτή η προσπάθεια τινάχτηκε στον αέρα στις 7 Απρίλη, από τις χιλιάδες των απεργών του δημοσίου που βγήκαν στους δρόμους σε μεγάλα απεργιακά συλλαλητήρια. Στο πλευρό τους και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ που έκλισαν εφημερίδες ραδιόφωνα και τηλεοράσεις απλώνοντας την απεργία ακόμη περισσότερο. Στην Αθήνα, αλλά και σε μια σειρά από πόλεις τα συλλαλητήρια ήταν μαζικά. Στη Θεσσαλονίκη και στα Γιάννενα οι συγκεντρώσεις και πορείες των απεργών είχαν τη μαζική συμμετοχή προσφύγων από τα Διαβατά και τον Κατσικά και ανέδειξαν την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες σε κεντρικό σύνθημα.

Το μήνυμα που βγήκε με τον πιο καθαρό τρόπο, είναι ότι οι εργαζόμενοι παραμένουν στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, με το νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν. Γιατί η μάχη για να ανατρέψουμε την καθημερινή βαρβαρότητα που μας επιφυλάσσουν, αφεντικά, ΕΕ και ΔΝΤ είναι μπροστά μας και η επιτυχία της απεργίας στις 7 Απρίλη ανοίγει το δρόμο για να συνεχίσουμε.

Η πρόσφατη απόφαση της ΕΕ για τους πρόσφυγες, οι επιθέσεις σε βάρος των προσφύγων και των αλληλέγγυων, αποτελούν μνημεία βαρβαρότητας για τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που ξεριζώνονται για να γλυτώσουν τη ζωή τους από την φρίκη που φέρνουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και η φτώχεια.

Η άλλη όψη αυτής της βαρβαρότητας είναι οι επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους. Μαζί με την επίθεση στο ασφαλιστικό έρχονται νέα μέτρα περικοπών και φόρων για τους εργαζόμενους, οι ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και υποδομών που έχουμε ανάγκη, η συρρίκνωση των μισθών, οι νέοι νόμοι ενάντια στα συνδικάτα και το δικαίωμα στην απεργία.

Η απεργία στις 7 Απρίλη είναι καθαρό μήνυμα και προς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ότι οι εργαζόμενοι απαιτούν κλιμάκωση και όχι αναμονή. Η ΓΣΕΕ απείχε ολοκληρωτικά θαρρείς και το ασφαλιστικό δεν την αφορά, ούτε η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που υπογράφεται την επόμενη μέρα. Η ηγεσία του Δικηγορικού Συλλόγου, πραξικοπηματικά έκλεισε την Γενική συνέλευση στις 4 Απρίλη, για να μην επιτρέψει τη συμμετοχή των μαχόμενων δικηγόρων στην απεργία. Η ΑΔΕΔΥ κάλεσε μια απεργία χωρίς να κάνει καμία ουσιαστική προσπάθεια να την οργανώσει.

Όμως οι εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους κατέβηκαν στα συλλαλητήρια. Φάνηκε στις 7 Απρίλη ότι οι εργαζόμενοι δεν συμβιβάζονται με τις υποσχέσεις για 48ωρη όταν κατατεθεί το ασφαλιστικό. Αντίθετα η απαίτηση για απεργιακή κλιμάκωση εδώ και τώρα, για να μην τολμήσει καν να καταθέσει η κυβέρνηση το νομοσχέδιο παραμένει πιο ισχυρή.

Χρειάζεται από την επόμενη μέρα, να βάλουμε μπροστά να οργανώσουμε κάθε χώρο δουλειάς. Να στήσουμε επιτροπές αγώνα, να οργανώσουμε εξορμήσεις, συσκέψεις, συζητήσεις, να βάλουμε σε κίνηση τους συναδέλφους ετοιμάζοντας την επόμενη απεργία. Αυτή τη μάχη δίνει ο Συντονισμός ενάντια στα μνημόνια και σε καλούμε να τη δώσουμε μαζί